Al meer das 60 jaar is Joe Haider ‘on the road’ als jazzpianist/componist/arrangeur en leraar en het eind is nog niet in zicht, hij is inmiddels 84 maar voelt zich nog fris en levendig. Maar het lijkt toch op de laatste fase, vermeldt Haider in het cd boekje. Dit sextet is zijn tot nu toe laatste project dat hij heeft bedacht als zijn zogenaamde laatste fase in de muziek: het is een band van drie generaties. Allereerst de tachtigjarigen, Heinz von Hermann (ts, flt) en Joe Haider (pno), dan Johannes Herrlich (tbn) en Bert Joris ( tpt, flh) die in de categorie eind 50, begin 60 zitten en uiteindelijk de twee jongelingen Raffaele Bossard (bs) en Dominic Egli (drs) die dertigers zijn en zorgen voor de nodige “drive”. Zoals vaak het geval is bij jazzmusici en zeker bij pianisten is de leeftijd niet te horen in hun muzikale prestaties en dat is ook zeker niet het geval bij Joe Haider.

Joe Haider heeft natuurlijk een lange historie achter zich in de jazz die ik hier niet ga opsommen, rest te zeggen dat hij werkte met mensen als Benny Bailey, Dusko Gojkovich, Nathan Davis, Booker Ervin, Leo Wright, Attila Zoller, Philly Joe Jones en nog zoveel anderen, hij maakte tournees met Woody Shaw en Don Menza e.v.a., hij was directeur van de Zwitserse Jazz School in Bern en nog veel meer. Joe Haider neemt drie composities voor zijn rekening,, Bert Joris twee, en Andy Scherrer en Heinz von Hermann een en dan is er nog het beroemde “As Time goes by” van Herman Hupfield, onsterfelijk geworden door de film Casablanca waarin het vertolkt wordt door pianist Sam, in werkelijkheid Dooley Wilson. Het gaat hier om een internationaal gezelschap, Haider komt uit Darmstadt, Duitsland, Von Hermann (83) uit Wenen, Bert Joris (63), Herrlich(57) uit Bielefeld, Duitslane, Bossard (38) uit Los Angeles en Egli (43) uit Obfelden, Zwitserland.

Bert Joris is een van de uitblinkers, het is druk in Europa met top trompettisten maar Joris behoort daar zeker bij, hier is hij vooral goed op dreef op de flugelhorn zoals goed is te horen op de onverslijtbare klassieker “As time goes by”. Overigens zijn het hier stuk voor stuk excellente muzikanten, Heinz blaast ondanks zijn respectabele leeftijd nog een flink partijtje op de tenor met een lekker vet geluid, vooral op “Hot summer in Vienna” van Herrlich ook een beul op zijn “schuiftrompet”. Tevens een heerlijk nummer is “A blow for Joe” van von Hermann, een soulvol stukje hardbop dat net zo lekker klinkt als de titel bekt , het zou weggelopen kunnen zijn uit het oeuvre van Art Blakey & his Jazz Messengers, Heinz scheurt er flink op los en Herrlich is knap in de weer met zijn demper. De man die alles knap in de touwtjes houdt, is natuurlijk leider Joe Haider. Een niet te versmaden album en het is niet te hopen dat dit de laatste fase zou zijn voor Haider, zo te horen kan hij nog lang mee, evenals zijn kornuiten!

Jan van Leersum.